Τρία κείμενα γιά τόν ὑποτιθέμενο μολυσμό ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

1) Γιά τίς μάσκες

Εἰς δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Ἁγίου Θεοῦ ἡμῶν. 

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου. 

Τό νά φορᾶ κάποιος μάσκα στόν Ναό τοῦ Θεοῦ εἶναι βλασφημία στό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀπιστία καί ἀσέβεια. 

Ἡ μάσκα εἶναι: 

1) Βλασφημία στό Ἅγιο Πνεῦμα πού κατοικεῖ στόν Ναό. Εἰσάγει τήν ἀμφιβολία καί τήν ἰδέα ὅτι μπορεῖ ὁ πιστός νά μολυνθεῖ ἀπό τόν Ναό ἤ τόν ἀδελφό του μέσα στόν Ναό. 

2) Παραβίαση τῆς ἐντολῆς πού μᾶς λέγει ὅτι «ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπω» νά λατρεύουμε τόν Θεό καί νά βλέπουμε τήν Δόξα Του κοινωνώντας πρόσωπο πρός πρόσωπο μέ τόν Κύριο καί μέ τούς ἀδελφούς μας. 

3) Ἀλλοίωση τῆς Ὀρθόδοξης Λατρείας. Π.χ μέ τήν μάσκα εἶναι ἀδύνατη ἡ ἐκπλήρωση τοῦ λειτουργικοῦ ἀσπασμοῦ στή Θεία Λειτουργία, καθώς καί τοῦ ἀσπασμοῦ τῶν Ἁγίων Εἰκόνων, τῆς χειρός τοῦ Ἱερέως καί τῶν Ἁγίων Λειψάνων. Ὅλα αὐτά εἶναι ἐντολές τοῦ Κυρίου, ὁ Οποίος μᾶς δίδαξε πῶς νά τελοῦμε τήν Θεία Λειτουργία. Ἐπίσης εἶναι παραβίαση τῶν ἐντολῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο ὅρισε, ὅτι ὅποιος δέν ἀσπάζεται μέ τά χείλη του τίς Ἅγιες Εἰκόνες ἀφορίζεται (Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος). Ἐπίσης εἶναι εἰσαγωγή καινοτομίας. 

4) Ἡ Θεία Λατρεία θυμίζει καρναβάλι καί πλήττεται ἡ εὐλάβεια γενικῶς καί κατ' ἐξοχήν κατά τήν Θεία Κοινωνία. Μέ τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ στά χείλη πῶς μπορεῖ μετά αὐτός πού κοινώνησε νά φορέσει τήν μάσκα; 

5) Καινοτομία στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἀπαγορεύεται ἀπό τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. «Κάθε καινοτομία ὅμως καί ἀθέτηση τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως καταδικάζεται ἀπό τήν Z΄ Οἰκουμενική Σύνοδο μέ βαρύτατες τιμωρίες στούς ἐπινοοῦντας καί ἐφαρμόζοντας αὐτές κληρικούς μέ καθαίρεση, στούς λαϊκούς καί μοναχούς δέ μέ ἀφορισμό». Καρμίρη, Ἰ. Τά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου

Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Ζ’ Οἰκουμενική Σύνοδος, Ἀπόσπασμα ἐκ τῶν

Πρακτικῶν τῆς ζ’ καί η’ συνεδρίας. (σελ. 241) Ἀθήνα. (Στό: Ἰωάννη Λίτινα,«Πῶς ἐπιδείξῃ διά τῶν ἔργων τήν πίστιν; Ἐάν καταφρονῇς θανάτου» 

Συμπερασματικά: 

Τό νά φορᾶ κάποιος μάσκα στόν ἱερό χῶρο τοῦ Ναοῦ εἶναι: 

α) Βλασφημία στόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό. 

β) Προσβολή στήν Ὀρθόδοξη Πίστη (δόγμα) καί ζωή (ἦθος). 

γ) Ἀλλοίωση - γελοιοποίηση τῆς Ὀρθόδοξης Λατρείας. 

δ) Προσβολή καί ἀπαξίωση τοῦ Χριστοῦ μας, τόν Ὁποῖον ἐνδυθήκαμε μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα καί φέρουμε τήν εἰκόνα Του. 

ε) Ἀπιστία καί ἀσέβεια. 

στ) Ἀνεπίτρεπτη καινοτομία στήν Ἱερά Παράδοση. 

Τῷ δέ Τριαδικῷ Θεῷ ἡμῶν δόξα εἰς τούς αἰῶνας 

Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης 

2) Γιά τόν ἱερό Ναό, τίς Ἅγιες Εἰκόνες, τόν συνωστισμό καί τήν Θεία Κοινωνία. 

Πρός δόξαν τοῦ Παναγίου μας Τριαδικοῦ Θεοῦ τῆς «πηγῆς τοῦ ἁγιασμοῦ» ἡμῶν: 

1. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὁ Χριστός μας. Πῶς εἶναι δυνατόν ὁ Πανάγαθος Κύριος νά ἐπιτρέψει νά ἀσθενήσουμε μέσῳ τοῦ Παναγίου σώματος καί τοῦ τιμίου αἵματός Του; Ἡ Θεία Κοινωνία θεώνει τόν πιστό. Γίνεται ὅλος πῦρ-φῶς. 

2. «Θεοῦ τό Σῶμα καί θεοῖ με καί τρέφει· θεοῖ τό πνεῦμα, τόν δέ νοῦν τρέφει ξένως», λέμε στήν ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως. 

3. Ἐπίσης κατά τήν μαρτυρία τοῦ Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, τά μέλη μας γίνονται Χριστός. Στόν 15ο Ὕμνο του γράφει: “Μέλη Χριστοῦ γινόμεθα, μέλη Χριστός ἡμῶν… καί χείρ Χριστός καί ποῦς Χριστός ἐμοῦ τοῦ παναθλίου… ἀσχημοσύνην σώματος ὅλως μή καθορῶντες, ἀλλ’ ὅλοι ὅλῳ σώματι Χριστῷ ὁμοιωθέντες”. Πῶς εἶναι δυνατόν αὐτός πού γίνεται θεός κατά χάριν νά μεταδώσει νόσο; 

4. Ἐπίσης τό Ἀντίδωρο πού δίδεται κατ’ οἰκονομίαν ἀντί τοῦ «Δώρου» (δηλαδή τῆς Θείας Μεταλήψεως), ὅπως καί τά Κόλλυβα, ἡ Ἀρτοκλασία, τό Ἅγιον Ἔλαιον, ὁ Ἁγιασμός, ὅλα αὐτά εἶναι πηγή ἁγιασμοῦ καί ὄχι μολυσμοῦ, ἀφοῦ ἔχουν τήν Θεία Χάρη ἡ ὁποία σκηνώνει σ’ αὐτά διά τῶν ἀναγινωσκομένων εὐχῶν. 

5. Οἱ Ἅγιες Εἰκόνες ἐπίσης εἶναι πηγή ἁγιασμοῦ. Προσκυνώντας τες προσκυνοῦμε τήν Θεία Χάρη, δηλαδή τό Ἅγιο Πνεῦμα πού ὑπάρχει στόν εἰκονιζόμενο. Ὅποιος δέν τίς προσκυνᾶ, ἀφορίζεται, δηλαδή χωρίζεται ἀπό τόν Θεό (σύμφωνα μέ τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο). Τίς καθαρίζουμε τακτικά ἀπό εὐλάβεια καί ὄχι ἀπό φόβο μετάδοσης μικροβίων. 

6. Ὁ Ἱερέας εἶναι «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ»∙ εἶναι ὁ Χριστός ἀνάμεσά μας. Ὅταν ἀσπαζόμαστε τό χέρι του, προσκυνοῦμε τήν Θεία Χάρη τῆς ἱεροσύνης του, δηλαδή τόν Χριστό. Εἶναι δυνατόν ὁ Κύριος νά μᾶς μεταδώσει νόσο; «Οἱ ἅγιοι Πατέρες διδάσκουν: Ἕνας ἱερέας μέ τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔχει τόση δύναμη ὅση δέν ἔχουν ὅλοι οἱ λαϊκοί μαζί!». (Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν σαλός, ἐκ Γεωργίας). 

7. Ὁ Κύριος μᾶς παρέδωσε τή Θεία Λειτουργία. Μέσα στή Θεία Λειτουργία ἔχουμε τόν λειτουργικό ἀσπασμό: οἱ Ἱερεῖς ἀλληλοασπάζονται λέγοντας: «ὁ Χριστός ἐν μέσῳ ἡμῶν». Τό ἴδιο ἔκαναν παλαιότερα καί οἱ ἄνδρες μέ τούς ἄνδρες καί οἱ γυναῖκες μέ τίς γυναῖκες. Ἀφοῦ εἶναι ὁ Χριστός ἀνάμεσά μας, πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐπιτρέψει νά μεταδοθεῖ νόσος ἀπό τόν ἕναν στόν ἄλλον; Ἄν ὑπῆρχε κίνδυνος μετάδοσης ἀσθένειας, θά μᾶς ἔδιδε ὁ Κύριος αὐτήν τήν λειτουργική πρακτική; 

8. Ἡ Θεία Χάρη στόν Ναό ἁγιάζει τά πάντα, ἀκόμα καί τούς τοίχους καί τήν σκόνη. 

9. Ὅταν τελοῦμε τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ λέμε: «Τοῦτον τόν Οἶκον ὁ Πατήρ ὠκοδόμησε· τοῦτον τόν Οἶκον ὁ Υἱός ἐστερέωσε· τοῦτον τόν Οἶκον τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἀνεκαίνισε, τό φωτίζον, καί στηρίζον καί ἁγιάζον». Ἐπίσης γονατίζουμε καί παρακαλοῦμε: «…κατάπεμψον τό πανάγιόν Σου Πνεῦμα καί ἁγίασον τόν Οἶκον τοῦτον· πλήρωσον αὐτόν φωτός ἀϊδίου· αἱρέτισον αὐτόν εἰς κατοικίαν Σήν· ποίησον αὐτόν σκήνωμα δόξης Σου·…. Κατάστησον αὐτόν λιμένα χειμαζομένων, ἰατρεῖον παθῶν, καταφυγήν ἀσθενῶν, δαιμόνων φυγαδευτήριον, ἐν τῷ εἶναι τούς ὀφθαλμούς Σου ἀνεωγμένους ἐπ΄ αὐτόν ἡμέρας καί νυκτός καί τά ὦτα Σου προσέχοντα εἰς τήν δέησιν τῶν ἐν φόβω Σου καί εὐλαβεία ἐν αὐτῷ εἰσιόντων…». 

10. Πῶς εἶναι δυνατόν ὁ Ναός, πού εἶναι «ἰατρεῖον παθῶν, καταφυγήν ἀσθενῶν, δαιμόνων φυγαδευτήριον…», νά γίνει χῶρος μετάδοσης ἀσθενειῶν; 

11. Ὅλα στό Ναό εἶναι ἁγιασμένα. Θυμᾶμαι ἀπό ἕνα προσκύνημα στήν Κάλυμνο μία ἐκκλησία πού εὐωδίαζαν καί οἱ τοῖχοι. 

12. Ὅλος ὁ χῶρος, καί ἡ σκόνη ἀκόμη τοῦ ναοῦ, εἶναι πηγή ἁγιασμοῦ καί ψυχοσωματικῆς ὑγείας. Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά Χριστόν Σαλός ἔλεγε: ἐάν ξέρατε πόση εὐλογία ἔρχεται στή Θεία Λειτουργία, τότε θά μαζεύατε μέχρι καί τήν σκόνη ἀπό τό πάτωμα τῆς ἐκκλησίας γιά νά πλύνετε μέ αὐτή τό πρόσωπό σας». Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος μᾶς διδάσκει ὅτι ἀκόμη καί ἡ σκόνη ἀπό τά Ἅγια Λείψανα ἔχει Θεία Χάρη. Ἡ ἐκκλησία στό Τσέρνομπιλ (ὅπου ἔγινε τό γνωστό φοβερό πυρηνικό ἀτύχημα) εἶχε μηδενική ραδιενέργεια, ἐνῶ ἡ γύρω περιοχή εἶχε πολύ ὑψηλή ραδιενέργεια. 

Τῷ δέ Παναγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ἡμῶν δόξα πάντοτε, 

νῦν καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν. 

Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης 

3) Γιά τόν ὑποτιθέμενο μολυσμό ἐντός τοῦ Ναοῦ 

Ἀποσπάσματα ὁμιλίας Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν βλάσφημη Θεολογία περί μολυσμοῦ στόν Ναό. 

Ἀναλυτικά: «Ἀπό τήν ἀρχή πού ξεκίνησε αὐτό τό θέμα μέ τόν κορωνοϊό, ἤ τόν κοροδοϊό νά τό ποῦμε πιό σωστά, γιατί ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται ὅλο αὐτό τό σκηνικό τό παγκόσμιο δέν εἶναι παρά ἕνα σκηνικό, μιά σκηνοθεσία, στό ὁποῖο ἔχουνε πάρα πολύ ἐνεργό μέρος καί μερίδιο εὐθύνης τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης, τά ὁποῖα καί πληρώθηκαν ἁδρά, ὅπως ἔγινε γνωστό τοῖς πᾶσι, γιά νά μᾶς κάνουν πλύση ἐγκεφάλου καί νά μᾶς τρομοκρατήσουν καί νά μᾶς κρατήσουν κλεισμένους μέσα στά σπίτια.. ἀπό τήν ἀρχή λοιπόν, μοῦ ἔκανε ἐντύπωση αὐτό, ἄρχισαν νά μιλοῦνε κάποιοι βουλευτές ἐναντίον τῆς Θείας Κοινωνίας… καί κάποιοι ἀρχιερεῖς ἔσπευσαν νά ποῦν ὅτι πρέπει νά πάρουμε μέτρα, νά μή φιλᾶμε τίς εἰκόνες, νά ἀκολουθοῦμε τήν ἐπιστήμη κ.λ.π. 

….ἀπό τήν ἐξέλιξη πού εἶχε ὅλη αὐτή ἡ σκηνοθεσία, ὅλο αὐτό τό φιάσκο, ὅπως πολύ καλά-εὔστοχα τό ὀνόμασε ἕνας διαπρεπής ἐπιστήμων Ἕλληνας στήν Ἀμερική, «τό φιάσκο τοῦ κορωνοϊοῦ», καταλαβαίνουμε ὅτι ὁ στόχος τελικά δέν εἶναι νά μᾶς προστατεύσουν τήν «πολύτιμο ὑγεία» μας, ὅπως λέμε καί στό Ἅγιο Ὄρος, κάποιοι, πού ἐπιτέλους δέν τούς ζητήσαμε καί νά μᾶς τήν προστατέψουν, ἀλλά εἶναι νά χτυπηθεῖ ὁ Χριστός καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, εἶναι νά ἀνοιχτεῖ διάπλατα ὁ δρόμος γιά τήν Πανθρησκεία καί τόν Ἀντίχριστο. 

Ὅλες αὐτές οἱ πρακτικές πού προσπαθοῦν νά εἰσάγουν, π.χ. μᾶς λένε «μή φιλᾶτε τίς εἰκόνες, νά κάνετε μιά ὑπόκλιση». Ξέρετε, αὐτή ἡ πρακτική εἶναι παπική. Ἔτσι χαιρετοῦν οἱ παπικοί. Δέν ἀκουμπᾶνε τό στόμα τους, δέν φιλᾶνε οὔτε τά Ἅγια Λείψανα οὔτε τίς Ἅγιες Εἰκόνες. Αὐτό ὅμως, ὅπως μᾶς λέει ἡ Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, ὅποιος τό κάνει, ἀφορίζεται, δηλαδή δέν μπορεῖ νά σωθεῖ, εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας. 

Ἀλλα ὁ τελικός στόχος εἶναι ἡ καρδιά τῆς Ἐκκλησίας, πού εἶναι ὁ Χριστός, πού εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία, ἡ Θεία Εὐχαριστία. Καί θά δεῖτε, τό πᾶνε ἀπό δῶ, τό πᾶνε ἀπό κεῖ -ὅ μή γένοιτο βεβαίως!- ἀλλά πολύ φοβᾶμαι ὅτι θά τό ποῦνε καί αὐτό στό τέλος… καί ἤδη σέ κάποιες Ἐκκλησίες χρησιμοποιοῦνε ἀπαράδεκτους τρόπους, πλαστικά κουταλάκια ἤ ἀντισηπτικά γιά νά σκουπίζουν τήν Ἁγία Λαβίδα -ἄκουσον, ἄκουσον!- γιά νά κοινωνήσει ὁ ἑπόμενος. Φοβερά βλάσφημα πράγματα! Βλάσφημη θεολογία, βλάσφημη πρακτική. 

Ὅταν λοιπόν λές, ὅτι μέσα εἰς τόν Ναό, ἤ μέσῳ τῶν Ἁγίων Εἰκόνων ἤ μέσῳ τῶν χειρῶν τῶν Ἱερέων ἤ μέσω τοῦ Ἀντιδώρου ἤ μέσω τῶν Κολλύβων, μέσῳ τῆς Ἀρτοκλασίας, πού γιά ὅλα αὐτά γίνεται ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί γίνεται Εὐλόγηση ἀπό τήν χείρα τοῦ Ἱερέως, ὅλα αὐτά πού εἶναι φορεῖς τῆς Θείας Χάριτος, λές ὅτι ὅλα αὐτά πιθανόν νά μεταδώσουν μικρόβια, τί κάνεις, παρά βλασφημεῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, βλασφημεῖς τή Θεία Χάρη, καί αὐτή ἡ ἁμαρτία, ὅπως μᾶς ἔχει πεῖ ὁ Κύριος, ἡ βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι μία ἁμαρτία ἡ ὁποία δέν συγχωρεῖται ποτέ… 

… 

Τό ἴδιο καί οἱ Ἅγιες Εἰκόνες. Καί ἄν τίς καθαρίζουμε τίς Ἅγιες Εἰκόνες, δέν τίς καθαρίζουμε γιατί φοβόμαστε μήπως μολυνθοῦμε, ἀλλά ἀπό εὐλάβεια. Γιατί, δυστυχῶς, κάποιες ἀνευλαβεῖς μέ βαμμένα χείλη ἀσπάζονται τίς εἰκόνες καί ἀφήνουν τά ἀποτυπώματά τους. 

Ὁπωσδήποτε, ἐπίσης, ὁ Ἱερέας δέν μολύνει ὅταν ἀσπαζόμαστε τό χέρι του, γιατί τό χέρι τοῦ Ἱερέως εἶναι τό χέρι τοῦ Χριστοῦ…. Καί ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἔλεγε, ἄν δεῖς ἕναν Ἄγγελο στόν δρόμο καί ἕναν Ἱερέα, πρῶτα θά προσκυνήσεις τόν Ἱερέα καί μετά τόν Ἄγγελο. Γιατί ὁ Ἱερέας μπορεῖ νά κάνει… τή Θεία Λειτουργία πού δέν μπορεῖ νά τό κάνει ὁ Ἄγγελος. 

Οὔτε φυσικά καί ἀπό τίς ἀποστάσεις τίς κοντινές ὑπάρχει φόβος μεταδόσεως μέσα στή Θεία Λειτουργία καί μέσα στή Θεία Λατρεία καί μέσα στόν Ναό… ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε τή Θεία Λειτουργία καί μᾶς δίδαξε νά κάνουμε καί αὐτό πού λέμε λειτουργικό ἀσπασμό, ὁ ὁποῖος γινότανε παλαιότερα καί μεταξύ τῶν λαϊκῶν… 

Καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέει, ὅτι καί τά Λείψανα καί ἡ σκόνη πού ἔχουν τά Ἅγια Λείψανα ἔχει Χάρη. 

……. 

Γι’ αὐτό, αὐτή ὅλη ἡ θεολογία περί ἀποστάσεων, περί μασκῶν, περί ἀπολύμανσης τοῦ Ναοῦ, ὅλη αὐτή ἡ θεολογία εἶναι βλάσφημη, εἶναι φοβερή θεολογία πού ἀλλοτριώνει ὅλο τό ἦθος, ὅλο τό λειτουργικό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας μας καί τό φρόνημα τῶν πιστῶν…. 

….. ὅλα αὐτά ἐξυπηρετοῦν ἄνομους σκοπούς… τά σχέδια κάποιων παγκοσμιοποιητῶν, σιωνιστῶν, πού ὀνειρεύονται ἕνα παγκόσμιο κράτος, μιά παγκόσμια κυβέρνηση, καί μᾶς τό λένε κατάμουτρα ὅτι, αὐτό θά πρέπει νά γίνει, ἄν θέλετε νά γλιτώσετε ἀπό τόν κορωνοϊό καί ἀπό ὅλα τά ἄλλα, τά ὁποῖα εἶναι ἐφευρέσεις καί δέν εἶναι πραγματικοί κίνδυνοι….».