Η Ορθόδοξη Πίστη για τις απόκριες και τα καρναβάλια

6η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ - 62ος ΚΑΝΟΝΑΣ

«…Μηδένα άνδρα γυναικείαν στολήν ενδιδύσκεσθαι, ή γυναίκα την ανδράσιν αρμόδιον. Αλλά μήτε προσωπεία κωμικά ή σατυρικά, ή τραγικά υποδύεσθαι…»

Δηλαδή, δεν επιτρέπεται κανένας άνδρας να φοράει γυναικεία ρούχα και καμία γυναίκα να φοράει ανδρικά ρούχα ή οτιδήποτε άλλο αρμόζει σε άνδρα. Αλλά ούτε επιτρέπεται να φοράνε οι πιστοί (άνδρες και γυναίκες) διάφορες μάσκες κωμικές, ή και τραγικές, ή σατυρικές και να υποδύεται διάφορους ρόλους

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Ποιός μπορεῖ νά διηγηθεῖ τίς ἀταξίες, πού κάνουν οἱ Χριστιανοί κατά τήν περίοδο τῶν Ἀποκρέων, καί μάλιστα στά νησιά; Στ' ἀλήθεια, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ὅτι τότε οἱ Χριστιανοί δαιμονίζονται ὅλοι, διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνείδητα, μέχρι καί αὐτοί οἱ πλέον γέροντες. Καί, ὅποιος δέν χορέψει ἤ δέν τραγουδήσει, θεωρεῖται τρελλός, διότι οἱ ἄνδρες φοροῦν γυναικεία φορέματα καί οἱ γυναῖκες ἀνδρικά· διότι ντύνεται ὁ καθένας μέ διαφορετικά ροῦχα καί μάσκες, τίς κοινῶς ἀποκαλούμενες μουτσοῦνες· τότε δέν ἔχει διαφορά ἡ ἡμέρα ἀπό τήν νύκτα· διότι ἐπίσης μέ τήν ἡμέρα καί ὅλη ἡ νύκτα ξοδεύεται σέ χορούς καί μασκαριλίκια· τότε δέν διαφέρουν οἱ λαϊκοί ἀπό τούς κληρικούς καί τούς ἱερωμένους· διότι ὅλοι ἐξ ἴσου ἀτακτοῦν· τότε, γιά νά πῶ ἔτσι, πανηγυρίζει ἡ ἀσέλγεια· γιορτάζει ἡ ἀκολασία· εὐφραίνεται ἡ μέθη· ἀγάλλεται ἡ τρυφή καί ἡ ἀσωτεία· χορεύει ὁ διάβολος μέ δέκα μανδύλια καί μαζί μέ αὐτόν χορεύει ὅλο τό πλῆθος τῶν δαιμόνων· διότι τό κέρδος, πού κάνουν μόνο στίς ἀποκριές, δέν μποροῦν νά τό ἀποκτήσουν σέ ὁλόκληρο τόν χρόνο. Λυπᾶται δέ ἡ ἀρετή, στενοχωριέται ἡ σωφροσύνη· ὀδύρεται ἡ χριστιανική σεμνότητα καί ἡ εὐταξία· διώχνεται ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί ὁ φόβος τῆς κολάσεως καί τῆς κρίσεως· πενθεῖ ὁ Χριστός καί θρηνοῦν ὅλοι οἱ ἄγγελοι καί οἱ δίκαιοι. 

"Ω, καί ποιός νά μή κλάψει; καί ποιός νά μή χύσει καρδιοστάλακτα δάκρυα, βλέποντας τήν ἀπώλεια καί τήν ἀνοησία αὐτῶν τῶν Χριστιανῶν; Αὐτοί εἶναι τόσο ἀνόητοι, πού ἀντί νά κερδίσουν ἀπό τήν νηστεία τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, περισσότερο ζημιώνονται ἀπό τίς ἀπόκριες, καί, γιά νά κερδίσουν ἕνα, χάνουν ἑκατό· καί κάνουν οἱ ἄθλιοι σάν τούς ἀνόητους ἐμπόρους, τρέχοντας σέ ζημία καί ὄχι σέ κέρδος· διότι ἀσύγκριτα μεγαλύτερη εἶναι ἡ βλάβη πού δέχονται κατά τίς ἀπόκριες, παρά ἡ ὠφέλεια πού λαμβάνουν ἀπό τήν Τεσσαρακοστή πού ἔρχεται· ἴλεως, ἴλεως, ἴλεως νά γίνη ὁ Θεός. Καί μακάρι αὐτός νά φωτίση τούς ἅγιους Ἀρχιερεῖς καί τούς πνευματικούς καί τούς διδασκάλους, νά ἐμποδίσουν αὐτά τά κακά μέ ἀφορισμούς καί μέ ἐπιτίμια, ὅπως ὁρίζει καί ὁ ξβ' Κανόνας τῆς ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς ς’ Συνόδου:«Τάς οὕτω λεγομένας Καλάνδας, καί τά λεγόμενα Βοτά, καί τά καλούμενα Βουμάλια...κατά τί ἔθος παλαιόν καί ἀλλότριόν τοῦ τῶν Χριστιανῶν βίου, ἀποπεμπόμεθα, ὁρίζοντες μηδένα ἄνδρα γυναικείαν στολήν ἐνδιδύσκεσθαι ἤ γυναίκα τήν ἀνδράσιν ἁρμόδιον ἀλλά μήτε προσωπεῖα κωμικά ἤ σατυρικά ἤ τραγικά ὑποδύεσθαι· μήτε τό τοῦ βδελυκτοῦ Διονύσου ὄνομα τήν σταφυλήν ἐκθλίβοντος ἐν τοῖς ληνοῖς ἐπιβοᾶν.... Τούς οὔν ἀπό τοῦ νῦν τί τῶν προειρημένων ἐπιτελεῖν ἐγχειροῦντας, ἐν γνώσει τούτων καθισταμένους, τούτους, εἰ μέν κληρικοί εἶεν, καθαιρεῖσθαι προστάσσομεν, εἰ δέ λαϊκοί, ἀφορίζεσθαι».

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

Οι καημένοι οι κοσμικοί γιορτάζουν κάθε μέρα την κοσμική τους υποκρισία και ντύνονται όπως είναι μέσα τους. Παλιά, καρναβάλια γίνονταν οι άνθρωποι μία φορά τον χρόνο, μόνον τις αποκριές. Τώρα οι περισσότεροι συνέχεια καρναβάλια είναι.

Δηλαδή, παλιά έβλεπε κανείς καρναβάλια μία εβδομάδα, μόνον τις αποκριές. Τώρα βλέπει κάθε μέρα…

Καθένας ντύνεται όπως του λέει ο λογισμός! Έχουν γίνει τελείως παράξενοι. Παλάβωσαν!

Λίγοι είναι οι συμμαζεμένοι άνθρωποι, οι σεμνοί, είτε άνδρες είτε γυναίκες είτε παιδιά. Ιδίως οι γυναίκες είναι τελείως χάλια. Σήμερα που κατέβαινα στην πόλη είδα κάποια με μία κορδέλα τόσο φαρδιά, σαν επίδεσμο, κάτι μπότες μέχρι επάνω και ένα κοντό φόρεμα. Μου είπαν: «Είναι της μόδας»!

Άλλες περπατούν με κάτι τόσο λεπτά τακούνια! Λίγο να στραβοπατήσουν, στον ορθοπεδικό θα πάνε… Τα δε μαλλιά, μην τα ρωτάς!

Μία άλλη –ο Θεός να με συγχωρέση – τι άνθρωπος ήταν; Ένα πρόσωπο άγριο, με το τσιγάρο στο στόμα, φού, φού, τα μάτια κόκκινα!…

Τώρα λένε ότι έχουν σαν αρχή να μην καπνίζουν στο σπίτι, όταν έχουν μικρά παιδιά. Τα παιδιά εν τω μεταξύ, τα καημένα, έχουν γεννηθεί… καπνιστές ρέγγες!

Και από τους καφέδες οι άνθρωποι παθαίνουν· κάνουν κάτι γκριμάτσες… Έχει φύγει η Χάρις του Θεού. Τέλεια εγκατάλειψη!

ΑΓΙΟ ΤΙΜΟΘΕΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Μαρτύρησε φονεύοντάς τον με ρόπαλα αφού προηγουμένως εκείνος αντέδρασε βλέποντας να γίνονται ειδωλολατρικές τελετές και τους συνέστησε να μην συνεχίσουν.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Τεκνία,φυλάξετε εαυτούς από των ειδώλων (Α΄Ιωάννου ε΄21)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα έργα του φωτός. Ως εν ημέρα ευσχημόνως  περιπατήσωμεν, μη κώμοις και μέθαις, μη κοίτας και ασελγείαις. ( Ρωμαίους 13 , 12).

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ

Στα χρόνια της πλήρους ασυδοσίας των αντιθρησκευτικών διαδηλώσεων και καρνάβαλων όπου χλεύαζαν τον Κύριο Ιησού Χριστό, η καρδιά μου φώναξε "Δεν μπορώ να σιωπώ".

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Αποτάσσομαί σοι, Σατανά και τη πομπή σου και τη λατρεία σου και τοις έργοις σου. Είδετε οία των συνθηκών τα γραμματεία; Μετά γαρ την αποταγήν του πονηρού και πάντων των τω πονηρώ διαφερόντων πραγμάτων πάλιν λέγειν παρασκευάζει. Και συντάσσομαί σοι Χριστέ.

ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

• Και ερωτώ: ο μετέχων των εορτών των απόκρεω τηρεί ό,τι η Αγία Γραφή μετ' εκκλήσεως ικετεύει και ζητεί από ένα έκαστον εξ ημών, λέγουσα: «Παρακαλώ ουν υμάς, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού... μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθε τη ανακαινώσει του νοός ημών, εις το δοκιμάζειν υμάς τί το θέλημα του Θεού το αγαθόν, και ευάρεστον και τέλειον»; Και πάλιν ε­ρωτώ: πληροί τους όρους τούτους ο καρναβαλιστής; ή κατηργήθη η διάταξις, η θεία διάταξις η παραγγέλλουσα «μηδέ ονομαζέσθω εν υμίν, καθώς πρέπει αγίοις, και αισχρότης και μωρολογία ή ευτραπελία τα ουκ ανήκοντα;
• Το πατρινό καρναβάλι παρουσιάζεται ως μέσον αναζωογονήσεως, αλλά είναι πράγματι ένα από τα βαθύτερα συμπτώματα του πνευματικού μαρασμού της πόλεως.

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Σε εγκύκλιο το 1957, καλούσε τους πιστούς: «Να εγκαταλείψουν αυτά τα σκοτεινά και οργιώδη βακχικά σκιρτήματα»

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ

Κήρυγμα του Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη το 1953 για το θέμα με τίτλο "Σατανική Πομπή"

«Σὲ διάφορες πόλεις, ἀγαπητοί μου, γίνεται κ ̓ἐφέτος καρναβάλι. Συναγωνιζόμαστε, βλέπετε, τὴ Δύσι στὴ διαφθορά. Ἀλλὰ τί εἶνε τὸ καρναβάλι; Ἂς κάνουμε μία ἱστορικὴ ἀναδρομή.

Ἦταν κάποτε ἐποχὴ ποὺ ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἦταν «ἄγνωστος»(Πράξ. 17,23). Δεισιδαιμονία καὶ εἰδωλολατρία βασίλευαν. Ὅλα εἶχαν θεοποιηθῆ, κι αὐτὰ τὰ πάθη τοῦ ἀνθρώπου (μέθη-Βάκχος,κλοπὴ-Ἑρμῆς, ἀκολασία-Ἀφροδίτη,μοιχεία-Δίας, ἐκδίκησι-Ἄρης...). Καὶ ἀνάλογη μὲ τὴν ἠθικὴ ἦταν καὶ ἡ λατρεία τῶν θεῶν. 

Ὅταν ἑώρταζε ὁ Βάκχος, στὰ Βάκχεια, οἱ ἑορτασταὶ φοροῦσαν προσωπίδες (μουτσοῦνες), κρατοῦσαν αἰσχρὰ σύμβολα, ἀναμιγνύονταν ἄντρες καὶ γυναῖκες, κραύγαζαν, βωμολοχοῦσαν, τραγουδοῦσαν σιχαμένα τραγούδια, περνοῦσαν τοὺς δρόμους περιπαίζοντας τοὺς διαβάτες, χόρευαν, μεθοῦσαν, κυλιόντουσαν κάτω, ἀσχημονοῦσαν, ἔλεγαν κ ̓ ἔκαναν ὅσα «αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν» (Ἐφ. 5,12). Τέτοιες ἦταν οἱ ἑορτὲς Ἑλλήνων καὶ  ̔Ρωμαίων· τὰ Διονύσια, Βάκχεια, Βοτά, Βρουμάλια,Σατουρνάλια, Λουπερκάλια, οἱ Καλένδες...ὅλα ἐλεύθερα, τὸ ἀπαιτοῦσαν καὶ οἱ θεοί.

«Τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;». Κοπριὰ τοῦ Αὐγείου, ἀπέραντος στάβλος, εἶχε καταντήσει ὁ προχριστιανικὸς κόσμος. Ἀλλ ̓ ἀκριβῶς στὸ στάβλο ἦρθε καὶ γεννήθηκε ὁ Υἱὸς τῆς Παρ-θένου,γιὰ νὰ τὸν καθαρίσῃ καὶ νὰ βγάλῃ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴ δυσοσμία στὸν καθαρὸ ἀέρα τῆς ἀρετῆς. Γι ̓ αὐτὸ ἐπρόβαλε μπροστά του τὴν ἰδα-νικὴ εἰκόνα τῆς ἀρετῆς. «Ἴδε ὁ ἄνθρωπος»(Ἰω. 19,6).

Στὴ μέθη τῶν ὀπαδῶν τοῦ Βάκχου ἀντέταξε τὴ νῆψι τῶν ἀσκητῶν, στὴν ἀκολασία τῶν σατύρων τὴν ἁγνότητα τῶν παρθένων, στὰ αἰσχρὰ ᾄσματα τῶν Μαινάδων τοὺς ὕμνους καὶ ᾠδὲς τῶν Δαμασκηνῶν καὶ  ̔Ρωμανῶν, στὴν κυριαρχία τῶν παθῶν τὴν ἐγκράτεια τοῦ Πνεύματος, στὴν κοσμικὴ ἀγάπη τὸν θεῖο ἔρωτα τοῦ Θεοῦ.

Ὦ Κύριε, ἡ διδασκαλία, ἡ ζωή, ἡ θυσία, ὁ σταυρὸς καὶ ἡ ἀνάστασί σου καθάρισαν καὶ εὐωδίασαν τὴ γῆ· «μύρον ἐκκενωθὲν ὄνομά σου» (ᾎσμ. 11,3). 

Τὸ νέο κήρυγμα ἁπλώθηκε γρήγορα. Ὁ Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος φτάνει στὴν Πάτρα, κηρύττει καὶ ἐξαγνίζει τὴν πόλι ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ αἴσχη. Ὁ Παῦλος φέρνει τὸ μήνυμα τῆς καινῆς ζωῆς παντοῦ. Κανένας πιστός, φώναζε,δὲν ἐπιτρέπεται νὰ μετέχῃ σὲ εἰδωλολατρικὲς τελετὲς καὶ συγκεντρώσεις! «Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐ-σχημόνως περιπατήσωμεν...». «Τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; ...Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε»( ̔Ρωμ. 13,13-14. Β ́ Κορ. 6,14-17). Ἀποχὴ ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρικὴ ζωὴ καὶ τὶς τελετές της ἦταν τὸ κήρυγμα τῆς ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας· ἀποχή, ποὺ ἐπισημοποιεῖτο μὲ ἱερὴ ὑπόσχεσι τὴν ὥρα τοῦ μυστηρίου τοῦ βαπτίσματος. «Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ;», ρωτάει ὁ ἱερεύς· «Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ;».«Ἀποτάσσομαι» εἶνε ἡ ἀπάντησι.

Οἱ Χριστιανοὶ ἐκεῖνοι τηροῦσαν τὴν ὑπόσχεσί τους κ ̓ ἡ ζωή τους ἔλαμπε. Ἀλλ ̓ ὅταν μετὰ τὴν παῦσι τῶν διωγμῶν καὶ τὴν ἐξωτερικὴ ἐπικράτησι τῆς Ἐκκλησίας τὰ ἤθη τῶν Χριστιανῶν χαλάρωσαν καὶ μερικοὶ ἄρχισαν νὰ μετέχουν καὶ σὲ ἑορτὲς ποὺ εἶχαν κατάλοιπα εἰδωλολατρι κά, ἡ Ἐκκλησία δὲν τοὺς χαρίστηκε· συνῆλθε σὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, τοὺς κατα δίκασε καὶ τοὺς ἀφώρισε(βλ. 62ο κανόνα τῆς ΣΤ ́ Οἰκ. Συνόδου).

Ἔτσι ἀντέδρασε ἡ Ὀρθοδοξία. Ὁ παπισμὸς ὅμως καὶ στὸ ζήτημα αὐτὸ συνυποκρίθηκε· παρουσιάστηκαν καρδινάλιοι καὶ πάπες ποὺ εὐλογοῦσαν καὶ πρωτοστατοῦσαν σὲ καρναβάλια.

Εἶνε αὐτὰ ἀνεκτά; Κρατώντας, ἀγαπητοί μου, αὐτὰ σὰν φῶς, σὰν καθρέφτη, ἐξετάστε· μέσα σὲ μιὰ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ κοινωνία, τὸ καρναβάλι κι ἀποφανθῆτε· μπορεῖ νὰ σταθῇ;

Στὴν Πάτρα τὸ 1951 τὴν τελευταία Κυριακὴ τῶν Ἀπόκρεω, ἐνῷ οἱ καμπάνες καλοῦσαν σὲ πνευματικὴ περισυλλογή, κάποιοι διωργάνωσαν καρναβάλι καὶ συμπαρέσυραν τὴν πόλι τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα σὲ σατανικὴ πομπή.

Ναὶ σατανική· διότι προηγεῖτο ἕνα γιγαντιαῖο σύμβολο ποὺ παρίστανε τὸ σατανᾶ, μὲ δύο ξυλοπόδαρα ὕψους δύο μέτρων καὶ μιὰ οὐρὰ ποὺ θύμιζε τὴν ἑλκτικὴ δύναμι τοῦ σατανᾶ, ποὺ κατὰ τὴν Ἀποκάλυψι «σύρει τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ» (Ἀπ. 12,4).

Πόσους ἆραγε νὰ παρασύρῃ σήμερα ἡ οὐρὰ αὐτή;… Πίσω ἀπὸ τὸ σατανᾶ ἐρχόταν στολισμένη ἡ γυναίκα, ἡ βασίλισσα τοῦ καρναβάλου, καὶ κατόπιν ἅρματα, ἄντρες καὶ γυναῖκες μεταμφιεσμένοι.

Χωρὶς ἀμφιβολία ἡ ὅλη πομπὴ δημιουργεῖ κλίμα μέσα στὸ ὁποῖο τὰ ἤθη χαλαρώνουν κ᾽ ἐπικρατεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ Βάκχου καὶ τῆς Ἀφροδίτης. Ὁ σατανᾶς τὶς μέρες αὐτὲς ἔχει μεγάλες ἐπιτυχίες. Καὶ ποιά ἁμαρτία δὲν γίνεται; ἀστεῖα σιχαμένα, πορνικὰ τραγούδια, ἀπρεπεῖς χειρονομίες, ὑπερβολικὸ φαγοπότι, μέθη καὶ κραιπάλη, αἰσχρολογίες, βλαστήμιες, ἐξωφρενικοὶ χοροί, αἰσχροὶ ἔρωτες, συζυγικὲς ἀπάτες, προοίμια διαζυγίων καὶ οἰκογενειακῶν δραμάτων. Νά τὸ λιβάνι ποὺ καίγεται στὴ λατρεία τοῦ θεοῦ - καρναβάλου. Τί ἄλλο θά ᾽πρεπε νὰ γίνῃ γιὰ νὰ χαρακτηρισθοῦν αὐτὰ σατανικὴ πομπή; Καὶ ὅποιος τὴν ἀκολουθεῖ ἀρνεῖται τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ.

Τί νὰ ποῦμε καὶ γιὰ τὴ σπατάλη σ᾽ αὐτὲς τὶς ἑορτές; Χρήματα γίνονται καπνὸς καὶ καίγονται – ποῦ; σ᾽ ἕνα κράτος ποὺ συντηρεῖται μὲ τὴ ζητιανιὰ ἀπὸ ξένους, σ᾽ ἕνα τόπο ποὺ ἔχει οἰκονομικὴ κρίσι καὶ στρατιὰ ἀπόρων. Δύστυχη πατρίδα! χρήματα γιὰ τρόφιμα καὶ φάρμακα δὲν ὑπάρχουν· ὑπάρχουν ὅμως γιὰ μάσκες, φορεσιές, χαρτοπόλεμο καὶ σοκολάτες. Πόση ἀνακούφισι θὰ μποροῦσε νὰ γίνῃ μ᾽ αὐτά!

Ἀναστήθηκε λοιπὸν ἡ εἰδωλολατρία; Ἀλλ᾽ ὄχι! ὁ τόπος αὐτὸς δὲν θὰ γίνῃ Δύσι, θὰ μείνῃ χώρα ἁγία. Καὶ γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ πρέπει νὰ ξεκινήσῃ ἀποστολικὴ δρᾶσι καὶ ἀγώνας.

Ἀγώνας. Ἀλλὰ ποιός θ᾽ ἀναλάβῃ τὸν ἀγῶνα; Ποιός ἄλλος, ἡ Ἐκκλησία. Δὲν μπορεῖ, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀνέχεται τὴν κατάστασι αὐτή. Ἂς ἀρχίσῃ πόλεμος, ἂς ἀστράψουν τὰ ἱερὰ ὅπλα! Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὅπλα, ἀρκεῖ νὰ τὰ χρησιμοποιήσῃ ἐγκαίρως καὶ γενναῖα. Θέλετε νὰ ὁπλισθῆτε; Πρῶτο ὅπλο ἡ διαφώτισι τοῦ λαοῦ διὰ τοῦ λόγου· ἐπὶ δύο ἑβδομάδες οἱ κήρυκες ν᾽ ἀναπτύσσουν παντοῦ τὴ χριστιανικὴ θέσι, ν᾽ ἀνοίξουν τὸ Πηδάλιο, νὰ διαβάσουν καὶ νὰ ἑρμηνεύσουν τοὺς σχετικοὺς ἱεροὺς κανόνες. Δεύτερο ὅπλο ἡ διαφώτισι διὰ τοῦ τύπου· νὰ συνταχθῇ ἐπισκοπικὴ ἐγκύκλιος καὶ νὰ κυκλοφορήσῃ μὲ κάθε τρόπο. Τρίτο ὅπλο… Τέταρτο ὅπλο…

Πέμπτο ὅπλο… Χάριν συντομίας δὲν τὰ περιγράφουμε ἀναλυτικά. Στοὺς ἱεροὺς κανόνες τὰ βρίσκετε καὶ μόνοι σας. Μεταξὺ αὐτῶν θ᾽ ἀνακαλύψετε καὶ ἕνα ὅπλο ποὺ λέγεται ἀφορισμός. Τρομερὸ ὅπλο. Ὅποιος δὲν ὑπακούει στὴ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας ἀφορίζεται, ὁποιοδήποτε ἀξίωμα καὶ ἂν κατέχῃ. Ἂς χρησιμοποιήσῃ τὰ ὅπλα της ἡ Ἐκκλησία. Καὶ ἂν παρὰ ταῦτα κάποιοι ἐπιμένουν νὰ διοργανώσουν τὴ σατανικὴ πομπή, τότε ἡ Ἐκκλησία ἂς κάνῃ κάτι γενναιότερο. Δηλαδή; Τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ πομπὴ τοῦ καρναβάλου θὰ ἑτοιμάζεται νὰ ξεκινήσῃ, τότε ἀκριβῶς νὰ χτυπήσουν πένθιμα ὅλες οἱ καμπάνες· ὁ πιστὸς λαὸς νὰ τρέξῃ στὸ ναό, ἐκεῖ νὰ γίνῃ δέησις, καὶ κατόπιν νὰ σχηματισθῇ ἄλλη πομπή, θεϊκὴ λιτανεία, γιὰ νὰ ἐξαγνισθῇ ὁ τόπος ἀπὸ τὸ μολυσμό. Μπροστὰ ὁ δεσπότης καὶ οἱ ἱερεῖς, ὁ τίμιος σταυρὸς, εἰκόνες στὰ χέρια, ψάλτες νὰ ψάλλουν, κι ὁ λαὸς ν᾽ ἀκολουθῇ… Τὴν ἴδια ὥρα δύο λιτανεῖες, μία τοῦ διαβόλου καὶ μία τοῦ Χριστοῦ· καὶ θὰ δοῦμε τότε πόσοι θ᾽ ἀκολουθήσουν τὴ σατανικὴ πομπή. Φαίνονται αὐτὰ ἀδύνατα; Ἀλλὰ ἔτσι ἐνήργησε ἄλλοτε στὴν Κωνσταντινούπολι ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· μὲ ἀγρυπνία καὶ λιτανεία.

Αὐτὰ πιστεύουμε, κηρύττουμε, γράφουμε. Ποιμένες, τολμῆστε· ἀγωνιστῆτε ὑπὲρ τῶν νόμων τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν θὰ μείνετε μόνοι. Στὸ πλευρό σας θὰ βρεθοῦν πολλοί. Ὅταν ξεδιπλώσετε τὴ σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, παγωμένες καρδιὲς θὰ θερμανθοῦν, κλειστὰ χείλη θ᾽ ἀνοίξουν καὶ παράλυτα χέρια θὰ ὑψωθοῦν. Στὰ βάθη τῆς λαϊκῆς ψυχῆς κρύβονται θησαυροὶ πίστεως καὶ μὲ τὸ ἡρωικὸ σύνθημα τοῦ ἐπισκόπου τους θὰ ξεπηδήσουν τεράστιες δυνάμεις. Πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι ἐνεργώντας ἔτσι ἡ Ἐκκλησία θὰ νικήσῃ κι ὁ σατανᾶς νὰ νικηθῇ.

Ἂν ὅμως παρ᾽ ἐλπίδα δὲν γίνῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα προτείνουμε κι ὁ σατανᾶς ἀφεθῇ νὰ ἐκτελέσῃ ἀνεμπόδιστος τὸ θέλημά του κι ὁ τόπος μας παραδοθῇ πάλι στὴ διάθεσι τῶν καταχθονίων δυνάμεων, τότε θὰ φανῇ ὅτι τὸ ἱερατεῖο εἶνε ἄχρηστο. Πῶς ἕνας ἅγιος Ἀνδρέας ἐξυγίανε τότε ὅλη τὴν Πάτρα, καὶ σήμερα τόσοι ἱερεῖς μὲ τὸν ἐπίσκοπό τους δὲν μποροῦν νὰ περιορίσουν καὶ νὰ ἐξαλείψουν τὸ κακό; Ἔγιναν λοιπὸν ὅλοι «ἅλας μωρόν»(Ματθ. 5,13. Λουκ. 14,34); Ὄχι, δὲν τὸ πιστεύω. Ἀντιθέτως πιστεύω ὅτι, ἐὰν κλῆρος καὶ λαὸς κινηθοῦν, θὰ σαρώσουν τὸν διάβολο. Τίποτα δὲν εἶνε ἰσχυρότερο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὅταν αὐτὴ ἔχῃ στοὺς κόλπους της ἄντρες καὶ γυναῖκες πιστοὺς «ἕως θανάτου»(Σ. Σειρ. 4,28).                                                                                                              (†)ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

ΠΗΓΕΣ

• «Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν», Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Λόγος Β’, Μεταφραστής: Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης, Ἐκδότης: Συνοδία Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου Νέα Σκήτη Ἁγίου Ὅρους, Ἔτος ἔκδοσης: 2010
• Ιερά Μητρόπολη Κηφισιάς, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος - www. imkifissias.gr
• ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ: ΛΟΓΟΙ Α’- ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.
• Μέγας Συναξαριστής - www.synaxarion.gr
• Εφημερίδα - Ορθόδοξος Τύπος
• Ιερόν Ησυχαστήριον Παντοκράτορος - Μελισσοχωρίου - www.impantokratoros.gr
• "Κυριακή Σύντομον Κήρυγμα" όπου αποτελεί Περιληπτικὴ μεταγλώττισις ἄρθρου, τὸ ὁποῖο δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 125/Φεβρ. 1952) καὶ περιελήφθη στὰ βιβλία «Σημεῖα τῶν καιρῶν» μὲ τὸ νέο τίτλο «Μία σατανικὴ πομπή» (Ἀθῆναι 1953, σ. 47) καὶ «Ἐπιστροφὴ εἰς τὴν ἀρχαίαν εἰδωλολατρίαν;» ἐν μέρει (Ἀθῆναι 1992, σ. 19) μὲ τὸν τίτλο «Τὸ καρναβάλι». Σύντμησις 20-1-2016.