Άγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας
Ημερομηνία Εορτής: 8 Αυγούστου
Τύπος Εορτής: Σταθερή. Εορτάζει στις 8 Αυγούστου εκάστου έτους
1919 - 1984
Βιογραφία
Τὸν Καλλίνικον τιμῶμεν τῆς Ἐδέσσης,
Ἐπίσκοπον ἅγιον πνευματοφόρον.
Ο εν αγίοις Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Καλλίνικος (κατά κόσμον Δημήτριος) Πούλος γεννήθηκε στο χωριό Σιταράλωνα Αγρινίου στις 26 Ιανουαρίου 1919 μ.Χ. σε οικογένεια πατριαρχική με την λευϊτική παρουσία του παππού του Αθανασίου, ενός ιεροπρεπούς Κληρικού που «πληγώθηκε» ἀπό τήν ζωή τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Αυτή η πατριαρχική μορφή τον εκπαίδευσε, όπως και τα υπόλοιπα εγγόνια, με το αγιορείτικο ήθος, την λατρεία της Εκκλησίας, τον κάματο της ιερατικής διακονίας, την εκκλησιαστική λατρεία, τις ακολουθίες του Μεσονυκτικού από βαθέος όρθρου, τις γονυκλισίες και τις νηστείες. Η γιαγιά του Σπυριδούλα, μια εξαγιασμένη Πρεσβυτέρα, του έδειχνε πληθωρική αγάπη, ως γνήσια ρουμελιώτισσα τον μεγάλωσε με την αγάπη στην Παναγία την Προυσιώτισσα και τα άλλα μοναστικά κέντρα της περιοχής, με νηστείες, ολονυκτίες και προσευχές.
Οι ευλαβείς γονείς του, Γεώργιος και Αικατερίνη, του μετέδωσαν την πίστη στον Θεό, την αγάπη στους αδελφούς, την κενωτική προσφορά σε όλους, φίλους και εχθρούς, την υπέρβαση του πόνου και των δερμάτινων χιτώνων, το ασκητικό ήθος και την εκκλησιαστική πολιτεία.
Ο Άγιος Καλλίνικος αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Θερμού με άριστες επιδόσεις και εισήχθη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1942 μ.Χ. αρίστευσε στις πτυχιακές εξετάσεις με προοπτικές πανεπιστημιακής προωθήσεως. Η περιγραφή του συμφοιτητή του, του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμοθέου, κάνει λόγο για το ότι τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Κατοχής διάβαζαν μαζί το Ευαγγέλιο στο Ζάππειο και αναζητούσαν να επικοινωνήσουν με έναν ασκητή κοντά στην Αθήνα, για να μάθουν στην πράξη την πνευματική ζωή. Κατά την ομολογία του μακαριστού ευσεβούς και φιλοκαλικού θεολόγου Βασιλείου Μουστάκη, στον συμφοιτητή του Δημήτριο Πούλο «ἔβλεπες τόν ἀσκητικό ἄνθρωπο, μέ ὅλα τά σημάδια πάνω του τῆς τέλειας ἀφοσίωσης στόν Κύριο» και ήταν από τότε «ἕνα ἄκακο πρόβατο τοῦ Χριστοῦ», που επιδιδόταν στην «προσευχή καί στίς ἀγαθοεργίες» και «ἦταν μιά τόσο ὡραία ψυχή».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος που τον γνώρισε, επίσης, από τα μαθητικά του χρόνια όταν ο Άγιος ήταν Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας αναφέρει σε άρθρο του χαρακτηριστικά για τον Άγιο Καλλίνικο μεταξύ άλλων: «...μοῦ εἶχε κάνει μεγάλη ἐντύπωση ἡ ἀσκητικότητά του, ἡ χαρά πού ἐξέπεμπε ἀπό τό πρόσωπό του καί ὅλη του τήν ὕπαρξη, ὁ γλυκύς του λόγος, τό ζωντανό του κήρυγμα, τό ἐπικοινωνιακό του χάρισμα μέ τούς νέους, καί πολλά ἄλλα».
Προκειμένου να προσφέρει στην τοπική εκκλησία εργάσθηκε ως Γραμματέας της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας πλησίον του μακαριστού Μητροπολίτου Ιεροθέου μέχρι και το 1946 μ.Χ. κηρύττοντας παράλληλα στο λαό του Μεσολογγίου.
Το 1946 μ.Χ. και σε ηλικία 27 ετών κατετάγη στον Λόχο Ορεινών Καταδρομών (37ης Ταξιαρχίας) και υπηρέτησε ως Ιεροκήρυξ με πατριωτισμό και παροιμιώδη θρησκευτικό ζήλο μέχρι τον Απρίλιο του 1949 μ.Χ. Ο τότε Επιτελάρχης και αργότερα Στρατηγός του Γ' Σώματος Στρατού Κωνσταντίνος Τσολάκας του έγραψε αμέσως μετά το τέλος της θητείας του στον στρατό: «Πάντα σ᾽ ἐνθυμοῦμαι, διότι ὅταν σέ εἶχα μαζί μου μοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά σέ καμαρώσω στήν ὑπέροχη προσπάθειά σου γιά τήν πίστιν καί τήν Πατρίδα. Ἐγώ σοῦ εὔχομαι νά εἶσαι πάντα ὁ ἴδιος καί πάντα νά φωτίζῃς τούς ἄλλους μέ τήν δική Σου πίστιν καί λαμπρότητα τῶν αἰσθημάτων Σου». Επιστρέφοντας στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας ανέλαβε και πάλι τα καθήκοντα του Γραμματέως και λαϊκού ιεροκήρυκος σε όλη την επαρχία.
Εκάρη μοναχός στις 23 Νοεμβρίου 1957 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Μυρτιάς με το όνομα Καλλίνικος από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ιερόθεο που τον αγαπά πάρα πολύ και την επόμενη χειροτονήθηκε Διάκονος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου από τον κατά σάρκα αδελφό του, Μητροπολίτη Διδυμότειχου Κωνσταντίνο. Επέλεξε το όνομα Καλλίνικος όχι γιατί ήθελε να λάβει το όνομα κάποιου Επισκόπου που προηγήθηκε και έφερε το όνομα Καλλίνικος (όπως συνηθίζεται στα εκκλησιαστικά πράγματα), αλλά για να μιμηθεί στην ζωή του τους καλλινίκους Μάρτυρες και να έχει καλούς αγώνες και νίκες. Και εκείνος αγαπούσε σε όλη την ζωή του τους μάρτυρες και μιλούσε γι αυτούς με ενθουσιασμό και έμπνευση.
Την 1η Δεκεμβρίου του ιδίου έτους χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και προχειρίσθηκε Αρχιμανδρίτης στον Ιερό Ναό Αγία Τριάδος Αγρινίου. Ο Καλλίνικος γίνεται η ψυχή και η καρδιά της Μητροπόλεως. Η αγάπη του για την Εκκλησία είναι μεγάλη και πραγματική. Οι σχέσεις του με τον Ιερόθεο ήταν άριστες, η προσωπικότητα του Επισκόπου τον επηρέασε πάρα πολύ. Στις 12 Μαΐου 1961 μετά από πολύμηνη ταλαιπωρία με τον καρκίνο, εκοιμήθει ο Μητροπολίτης Ιερόθεος. Τώρα ο Καλλίνικος καλείται να δείξει περισσότερο το ενδιαφέρον για την λειτουργία της Μητροπόλεως. Ο νέος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος, κατάλαβε ότι ο Καλλίνικος είχε πολλά χαρίσματα και έτρεφε μεγάλη αγάπη και εκτίμηση για το πρόσωπό του. Ως Πρωτοσύγκελος ανταποκρίθηκε με εξαιρετική, θρησκευτική, κατηχητική και κοινωνική δράση, ήταν ο Συνεπίσκοπός του. Ο Θεόκλητος διαβιβάζει στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών τα σχετικά δικαιολογητικά για την εγγραφή του Καλλινίκου στον κατάλογο προς Αρχιερατεία και μερίμνησε να τοποθετηθεί το όνομά του και στον κατάλογο των εκλόγιμων Επισκόπων. Τον Καλλίνικο, Κλήρος και λαός τον εκτιμούσαν πάρα πολύ.
Μετά από 25ετή διακονία στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, προεδρεύοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, συνεδριάζει στις 24 Ιουνίου 1967 για να εκλέξει Επισκόπους σε Μητροπόλεις ανά την Επικράτεια. Ο Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πούλος τοποθετείται Μητροπολίτης στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης και Πέλλης. Η χειροτονία τους έγινε την Κυριακή 25 Ιουνίου του ίδιου έτους, στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου, συμπαραστατούμενος των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Διδυμοτείχου Κωνσταντίνου, Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεοκλήτου, Κυθήρων Μελετίου, Κασσανδρείας Συνεσίου και Άρτας Ιγνατίου. Την ίδια ημέρα έγινε η χειροτονία και των Μητροπολιτών, Φλωρίνης Αυγουστίνου, Χίου Χρυσοστόμου και Περιστεράς Ηλία. Στο λόγο του ο Άγιος Καλλίνικος μεταξύ άλλων είπε:«…Συγχρόνως η παρούσα είναι και ημέρα αναλήψεως τεραστίων ευθυνών. Αι τίμιαι χείρες της Υμετέρας Σεβασμιώτητος εναποθέτουν επί των ώμων μου φορτίον βαρύτατον, βράχον πελώριον, όρος ογκώδες. Η Αγία Εκκλησία με τοποθετεί εις την πρώτην γραμμήν του Πνευματικού Πυρός ου μόνον να πολεμήσω, αλλά και να ηγηθώ αγώνων Πνευματικών, να οδηγήσω τον Λαόν Κυρίου εις νίκας…».
Στην προσφώνηση του, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος, μεταξύ των άλλων τόνισε: « …Αυτήν την στιγμήν ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και ως Ποιμενάρχης της ευάνδρου Ρούμελης και της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, είμαι επιφορτισμένος με το Ιερόν χρέος να σάς προσφέρω και να σάς παραδώσω ενθρονίζων έναν πολύτιμον μαργαρίτην και ακαταπόνητον εργάτην της πρώτης, ου μην αλλά και εκλεκτόν βλαστόν της ετέρας…»
Ο Άγιος Καλλίνικος από τη νέα του θέση αγωνίσθηκε για τον καταρτισμό των κληρικών της Μητροπόλεως του διοργανώνοντας συνέδρια και ιερατικές συνάξεις. Περιόδευσε ακούραστα την Αρχιερατική του περιφέρεια και φρόντισε ιδιαίτερα για τις χειροτονίες νέων κληρικών, το κήρυγμα και την ιερά εξομολόγηση. Συνέχισε το έργο των προκατόχων του και το έργο των Επισκόπων που στήριξαν την Ορθοδοξία, τον Ελληνισμό, στα μαρτυρικά χώματα της Μακεδονίας μας. Η εργατικότητά του, η θερμή πίστη του, η αφιλοχρηματία του, η συμπαράστασή του σε κάθε ανάγκη που είχαν οι πιστοί χριστιανοί της Μητροπόλεώς του, τον έκαναν αξιαγάπητο και σεβαστό. Εποίμανε επί δεκαεπτά χρόνια τη Μητρόπολη Εδέσσης.
Ανέδειξε επίσης τις τοπικές αγίες, Νεομάρτυρα Χρυσή και μάρτυρα Βάσσα στην Εδεσσαία. Αγαπούσε το χωριό του τη Δερβέκιστα – Ανάληψη Θέρμου, κάθε χρόνο, στις 29 Αυγούστου εορτή του Τιμίου Προδρόμου, και την 1η Νοεμβρίου, ερχόταν για να γιορτάσει μαζί με τους δικούς του ανθρώπους τον τοπικό Άγιο Ιάκωβο τον Νεομάρτυρα μετά των συναθλητών αυτού Ιάκωβο και Διονύσιο.
Ίδρυσε Οικοτροφείο για την σπουδάζουσα νεολαία και Γηροκομείο για τους ηλικιωμένους. Προέβαλε τον μοναχισμό και ανασύστησε την Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Αριδαίας.
Παρά την αρετή και την ακεραιότητά του δέχθηκε άδικες και συκοφαντικές επιθέσεις προερχόμενες κυρίως από εχθρούς της Εκκλησίας και του Έθνους. Τις αντιμετώπισε με υποδειγματική πραότητα και αγάπη.
Εκοιμήθη την 8η Αυγούστου 1984 μ.Χ. μετά από επτάμηνη ασθένεια. Στην εξόδιο ακολουθία του παρέστησαν 29 Αρχιερείς, πολυάριθμοι κληρικοί και μεγάλο πλήθος λαού. Ετάφη στο δημόσιο Κοιμητήριο της Έδεσσας μετά από δική του επιθυμία, επειδή θέλησε να βρίσκεται κοντά στον λαό που υπηρέτησε και αγάπησε. Ο Καλλίνικος , ήταν ένας ακάματος Εργάτης του Ευαγγελίου, πάμπτωχος σε όλη του τη ζωή, αυτοδημιούργητος, δεν γνώρισε χλιδή, ούτε αγάπησε ποτέ την πολυτέλεια, ήταν προσηλωμένος στην Μοναχική ζωή, ήταν ο πτωχότερος Επίσκοπος εκείνης της εποχής. Η διαθήκη του είναι ένα μνημείο εκκλησιαστικού ήθους, «ανάξιος Μοναχός» όπως έλεγε.
Στην διαθήκη του αναφέρει χαρακτηριστικά: «… Όταν με καλέσει ο Κύριος, επιθυμώ να ταφώ εις την Έδεσσαν, όπισθεν του Ιερού Ναού του Κοιμητηρίου… φέρετρον να χρησιμοποιηθεί απλούν και ταπεινόν, απλούς και απέριττος να είναι ο τάφος μου… ουδείς στέφανος να κατατεθεί… επικήδειοι να μην εκφωνηθούν… ακίκητον περιουσίαν δεν έχω… χρήματα δεν έχω…η βιβλιοθήκη μου να μείνει εις την Ιεράν Μητρόπολιν… εκφράζω την βαθυτάτην ευγνωμοσύνην μου προς τους συνεργάτες μου και τους κατά σάρκα και πνεύμα αδελφούς μου δια παν ό,τι προσέφερον εις την ταπεινότητά μου. Ιδιαιτέρως ευχαριστώ τον αδελφόν μου Κωνσταντίνον με τον τίμιον ιδρώτα του οποίου εσπούδασα… Τέλος εκφράζω εκ των μυχίων της καρδίας μου την άπειρον ευγωμοσύνην μου προς τον Τριαδικό Θεόν ημών, διότι είμαι Ορθόδοξος Χριστιανός εκ γονέων Ορθοδόξων Χριστιανών… και ανέθεσεν εις την ελαχιστότητά μου την διαποίμανσιν λαού εκλεκτού και ευσεβούς…»
Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά τη Συνεδρίαση της 23ης Ιουνίου 2020, με πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και ύστερα από τεκμηριωμένη εισήγηση της Κανονικής Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατέταξε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας τον Μακαριστό Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Καλλίνικο (Πούλο), μια Οσία και εξαγιασμένη μορφή της Εκκλησίας της Ελλάδος. Έτσι λοιπόν μεταξύ των Αγίων που λάμπρυναν το στερέωμα της Εκκλησίας μας συγκαταλέγεται ο νέος Άγιος Επίσκοπος, ο Μητροπολίτης Καλλίνικος που η μνήμη Του γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Αυγούστου.
Κατά τον μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο ἦταν «μία ὁσιακή μορφή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καί «ἐδόξασε δι᾽ ὅλης αὐτοῦ τῆς ζωῆς, τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί ἐτίμησεν ὅσον ὀλίγοι, τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν», εἶχε «ὁσιακή βιοτή καί ὁσιακά τέλη». Καί ὁ ἅγιος Παΐσιος τόν χαρακτήριζε «Ἅγιο Ἐπίσκοπο». Κατά τήν μαρτυρία τοῦ πνευματικοῦ του τέκνου Ἱερομονάχου π. Παϊσίου, ὁ ἅγιος Παΐσιος «πολύ ἐξετίμησε τόν Καλλίνικο γιά τήν εὐλάβεια καί τήν ἀγάπη του στήν Ἐκκλησία. "Ἅγιος Ἐπίσκοπος" ἔλεγε καί εἶχε πεῖ ὅτι δέν ξαναεῖδε ἄλλον ἐπίσκοπον σάν τόν Καλλίνικο μέχρι τότε».
Θαυματουργικές επεμβάσεις του Αγίου Καλλίνικου
Μαρτυρία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεου:
Μου έδωσε ο Θεός την δωρεά να δω τα τέλη ενός Αρχιερέως, ως ενός αγιορείτου ασκητού, ενός πραγματικού ερημίτου μοναχού. Πάνω στο κρεβάτι της ασθενείας του, όπου συνεχώς δόξαζε τον Θεό, έβλεπα έναν όσιο ασκητή και μάρτυρα, με τον τρόπο που αντιμετώπιζε την ασθένειά του, και όχι απλώς έναν Επίσκοπο.
Το άλλο θαυμαστό που αισθάνθηκα είναι ότι ειρήνευε τους ανθρώπους που τον πλησίαζαν και είδα θαυματουργικές επεμβάσεις. Καθόμουν δίπλα του στο κρεβάτι του νοσοκομείου, διαβάζοντας κυρίως την «Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών» και με τρόπο ανέκφραστο θεραπεύθηκα από μια σωματική ασθένεια που με ταλαιπωρούσε εκείνον τον καιρό.
Αλλά και κατά την εξόδιο ακολουθία του θεράπευσε από μια πολυχρόνια ασθένεια μια πνευματική του θυγατέρα, από την Αιτωλοακαρνανία, η οποία δεν μπορούσε να θεραπευθή από πολλούς ιατρούς τους οποίους είχε επισκεφθή.
Οι θαυματουργικές του επεμβάσεις είναι πολλές. Ακόμη όσο ζούσε ελευθέρωσε με τις προσευχές του ανθρώπους από τα δαιμόνια που τους είχαν καταλάβει. Στα βιβλία που έγραψα περιγράφω τέτοια θαυματουργικά σημεία.
Μετά την κοίμησή του εμφανίζεται στον ύπνο πολλών ανθρώπων και τους βοηθά αποτελεσματικά, όπως και πολλοί ομολόγησαν ότι ωφελήθηκαν ποικιλοτρόπως από τον Καλλίνικο, όταν τον επικαλέσθηκαν ή όταν επισκέφθηκαν τον τάφο του.
- Ορθόδοξος Συναξαριστής - www.saint.gr
- Ρομφαία - Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου
- Ιστοσελίδα Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Δερβεκίστας - dervekistamonastery.gr
- Πεμπτουσία
- Απόσπασμα από άρθρο του Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου στην μηνιαία έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου «Εκκλησιαστική Παρέμβαση», (Ιούνιος 2020, τεύχος 287).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου